جلوه های مقاومت و پایداری در شعر زنان شاعر(معاصر)

چکیده : ادبیّات پایداری نوعی از ادبیّات متعهّد و ملتزم است که از طرف مردم و پیشروان فکری جامعه در برابر آنچه حیات معنوی و مادی آنها را تهدید می کند به وجود می آید. این نوع از ادبیّات به آثاری اطلاق می شود که در دوران خاصّی از تاریخ ملّت یا قومیبه وجود می آید و هدف آن ایجاد روحیه ی مبارزه و پایداری در میان مردم است. بنابراین جان مایه ی این آثار مبارزه با بیداد داخلی یا تجاوز خارجی در تمام حوزه های سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و ایستادگی در برابر جریان های ضدّ آزادی است. در این حوزه از ادبیات، شاعران بسیاری دست به قلم برده اند و آثار ماندگاری از خود بر جای نهاده اند و از آنجایی که زنان نیز دوشادوش مردان در این عرصه حضوری فعال داشته اند، آثار درخور توجّهی خلق کرده اند. در این پژوهش برآنیم تا به روش تحلیلی- توصیفی به بررسی اشعار حماسی و پایداری شاعران زن در این حوزه بپردازیم. مطابق با بررسی های انجام شده در این پروژه، برآیند تحقیق حاکی از آن است که زنان متعهّد و پایبند به آرمان های انقلاب اسلامی، با سرودن اشعاری با مضامین مقاومت و پایداری، ندای بیداری و آزادگی را در سرزمین خویش، بلکه فراتر از آن طنین انداز کرده و همگام با شاعران مرد مسئولیت شعری خود را به سامان رسانده اند. در این عرصه علاوه بر زنان شاعر پیشکسوت، شاعران جوان نیز فعالیت داشته و به خلق آثار حماسی پرداخته اند.